José Raúl Capablanca (ur. 19 listopada 1888 w Hawanie, zm. 8 marca 1942 w Nowym Jorku) – kubański szachista, trzeci mistrz świata w szachach (w latach 1921-1927).
Capablanca był uważany za szachowe genialne dziecko. Pierwszym znaczącym jego sukcesem było zwycięstwo w meczu z mistrzem Kuby w 1901 roku. Capablanca miał wówczas 12 lat, jego błyskotliwa gra została szybko zauważona i doceniona. Do dzisiaj jest uważany za jednego z najbardziej utalentowanych szachistów w historii. Szczególnie doceniana jest jego umiejętność rozgrywania końcówek.
Capablanca poznał szachy dzięki swojemu ojcu. W całym życiu, nawet jako ekspert szachowy, pozostał w znacznej mierze graczem "naturalnym", stosunkowo mało czasu poświęcając na przygotowania do turniejów i meczów. Jego największy rywal Aleksander Alechin, który został czwartym mistrzem świata, po śmierci Capablanki napisał: "Wraz z tą śmiercią odszedł wielki szachowy geniusz, jakiego nigdy więcej nie zobaczymy".
W całej karierze Capablanca przegrał w mniej niż pięćdziesięciu oficjalnych partiach. Pozostał niepokonany przez osiem kolejnych lat, od 1916 do 1923r.
Capablanca twierdził, że szachy szybko "umrą na remis". Przewidywał, że wybitni szachiści osiągną taki poziom znajomości gry, że ich partie zawsze będą kończyć się remisem. Do dzisiaj te prognozy nie spełniły się, chociaż objawy "choroby remisów" są widoczne w turniejach z udziałem najsilniejszych graczy.
Capablanca wymyślił własną odmianę szachów, nazwaną "szachami Capablanki", w których gra się na szachownicy o rozmiarach 10x10 lub 10x8.
Od roku 1962 rozgrywany jest na Kubie międzynarodowy turniej poświęcony pamięci Capablanki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz